Ουδέν κακό αμιγές καλού... Σοφή φράση που επιβεβαιώνεται συχνά, σχεδόν καθημερινά.
Στην προκειμένη περίπτωση αναφερόμαστε στα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στις συγκοινωνίες λόγω της κατολίσθησης με αποτέλεσμα να κλείσουν τα Τέμπη, στέλνοντας εκατομμύρια οδηγούς και ταξιδιώτες από άλλες, άγνωστες στους περισσότερους, οδικές διαδρομές.
Αν λοιπόν αφήσουμε τη σκέψη και το βλέμμα μας να δει πάνω και πέρα από το «κακό» που μας βρήκε, θα αποζημιωθούμε.
Το πρώτο και εύκολα αντιληπτό «καλό», το γεγονός ότι εκατομμύρια Ελληνες ανακαλύπτουν ομορφιές της χώρας, έως χθες γνωστές μόνο στους ντόπιους. Για παράδειγμα, χιλιάδες ταξιδιώτες οδηγούνται σήμερα μέσω των παραλίων του Νομού Λάρισας, με τους περισσότερους να εκπλήσσονται για το γεγονός και μόνο ότι... η Λάρισα έχει θάλασσα! Με ακτογραμμή 35 χιλιομέτρων, τα περισσότερα εκ των οποίων είναι αμμώδης παραλία, η περιοχή συνδυάζει φυσικό κάλλος με παράδοση και φιλοξενία, με εναλλακτικό τουρισμό, όχι μόνο τους καλοκαιρινούς αλλά και τους χειμερινούς μήνες.
Εκείνο που δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό είναι η ιστορικότητα των διαδρομών που χρησιμοποιούνται για να παρακαμφθούν τα κλειστά Τέμπη. Μη λησμονούμε άλλωστε ότι η συγκεκριμένη οδική δίοδος κατασκευάστηκε μόλις πριν από μισό αιώνα.
Η ιστορία λοιπόν έχει ενδιαφέροντα να μας πει:
- Κατ' αρχήν η παραλιακή οδός Λάρισας-Αγιάς-Αγιοκάμπου-Καρίτσας-Στομίου-Τεμπών, που χρησιμοποιούν σήμερα τα Ι.Χ. επιβατικά αυτοκίνητα, αποτελούσε για αιώνες τη βασική οδό που χρησιμοποιούσαν στις μετακινήσεις τους οι πληθυσμοί που κατοικούσαν στην κεντρική και βόρεια Ελλάδα. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει η αρχαιολόγος της 7ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Σταυρούλα Σδρόλια, «για πολλούς αιώνες εξυπηρετούσε τις επικοινωνίες της Θεσσαλίας με τη βόρεια Ελλάδα, θεωρούμενη ως κύρια διαδρομή, φέροντας μάλιστα και τον χαρακτηρισμό δημόσια λεωφόρος στο Βυζάντιο, σύμφωνα με ερμηνεία αποσπάσματος της Αννας της Κομνηνής.
Από την αρχαιότητα, πολλοί στρατοί πέρασαν από τον παραλιακό δρόμο, επειδή στο στενό πέρασμα των Τεμπών ήταν πολύ εύκολο να απειληθούν, ακόμη και από μικρή ομάδα ληστών. Ανάμεσα στις πολλές αναφορές, υπάρχουν οι στρατοί των Μακεδόνων βασιλέων, των Ρωμαίων, του βυζαντινού αυτοκράτορα Αλέξιου Κομνηνού το 1083, του Φράγκου βασιλέα Βονιφάτιου Μομφερρατικού το 1204. Ακόμη, υπάρχει πλήθος αναφορών στο Βυζάντιο για το πέρασμα περιηγητών και μοναχών που επισκέπτονταν τα μοναστήρια των Κελλίων στο δρόμο τους για το Αγιο Ορος, αλλά και ταξιδιωτών της νεότερης περιόδου, που αναζητούσαν τα αρχαία ερείπια. Κοντά σ' αυτούς, βέβαια, διακινούνταν και τα ντόπια προϊόντα, από μια πλούσια περιοχή που δεν έπαψε ποτέ να κατοικείται, αφού τις αρχαίες πόλεις Ομόλιο, Ευρυμενές και Μελίβοια, διαδέχθηκαν άλλες, με μικρές μετακινήσεις για λόγους ασφαλείας.
Τη στρατηγική σημασία της διαδρομής από την αρχαιότητα φανερώνει η ύπαρξη πλήθους φρουρίων, όπως αυτά στο Καστρί-Λουτρό, Ομόλιο, Στόμιο, Κόκκινο Νερό, Βίγλα του Δερματά, Βελίκα, Σκιαθά Αγιοκάμπου και Σκήτη. Πολλά από αυτά παρουσιάζουν επισκευές διαφορετικών περιόδων και δείχνουν τη συνεχή μέριμνα επισκευής τους, κυρίως εκ μέρους των βυζαντινών αυτοκρατόρων, ώστε να κρατηθεί ο δρόμος ανοιχτός και ασφαλής και να προφυλάσσονται επίσης οι ντόπιοι πληθυσμοί από τους επιδρομείς».
Λιγότερο γνωστές είναι δύο άλλες διαδρομές:
- Η μία, μοναδικού φυσικού κάλλους, αφού διέρχεται από τα δάση του Κάτω Ολύμπου, είναι η διαδρομή μέσω Γόννων-Καλλιπεύκης-Παντελεήμονα Πιερίας, οδό που διάνοιξε ο Ξέρξης για τα περσικά στρατεύματα κατά την εκστρατεία του το 480 π.Χ.
- Η δεύτερη, ελάχιστα επίσης γνωστή, συνδέει την Ιτέα Γόννων με τη Ραψάνη και τον Πυργετό (και από κει ξανά στην εθνική), μέσω ενός χωματόδρομου, ο οποίος αυτές τις μέρες βελτιώνεται (σ.σ: η ασφαλτόστρωσή του απαγορεύεται λόγω του εθνικού δρυμού) και χρησιμοποιείται μόνο από ΙΧΕ αυτοκίνητα και τζιπ και λίγους γνώστες της περιοχής, αν και είναι ο συντομότερος δρόμος για να παρακαμφθούν τα Τέμπη. Αξιοσημείωτο ότι τον δρόμο αυτό διάνοιξαν οι Γερμανοί (γι' αυτό και αποκαλείται «Γερμανός») στην Κατοχή για να εξυπηρετούνται οι στρατιωτικές τους ανάγκες!
Βεβαίως και οι δύο παραπάνω δρόμοι είναι «ευάλωτοι» στις καιρικές συνθήκες, γι' αυτό και δεν συνιστώνται ως εναλλακτικές διαδρομές.
Πηγή: www.enet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου